Mensen die te maken hebben gehad met een medische misser, moeten voortaan automatisch slachtofferhulp krijgen. Het Fonds Slachtofferhulp deed vandaag die oproep. Het wordt omarmd door de VVD en minister Schippers van Volksgezondheid. Dat meldde de Telegraaf vorige week.

De professionele hulp moet patiënten standaard worden aangeboden als ziekenhuizen of andere zorginstanties de mist in zijn gegaan. Ook nabestaanden van patiënten die het niet hebben overleefd zouden er aanspraak op moeten kunnen maken. “Slachtoffers van medische missers voelen vaak onvoldoende steun. Ze hebben het idee er alleen voor te staan. Ondersteuning vanuit slachtofferhulp kan echt uitkomst bieden. Ik vind dat dit gewoon moet worden geregeld”, aldus VVD-Kamerlid Leendert de Lange.

Meer meldingen

Vorige maand berichtte de Telegraaf nog, dat het aantal meldingen van zogenoemde calamiteiten in ziekenhuizen aan de Inspectie voor de Gezondheidszorg (IGZ) in de eerste helft van dit jaar flink was toegenomen ten opzichte van 2015. Dat bleek uit de resultaten van een onderzoek die de IGZ had gepubliceerd. Vorig jaar ontving de inspectie 958 meldingen. In de eerste helft van dit jaar kwamen er al 752 meldingen binnen. De verwachting voor heel 2016 is dat dit aantal op 1504 meldingen uitkomt.

Overwerkt

Onlangs meldde Metronieuws nog, dat veel medische missers het gevolg zijn van overwerkte artsen. Ze draaien op routine of stellen te snel een diagnose. “Veel van hen hebben een behoorlijke blinde vlek voor de risico’s die ze nemen door hun burn-out verschijnselen te ontkennen”, aldus Sharon Burgler. Zij helpt al jaren Nederlandse artsen en specialisten die op het punt staan om overwerkt of overspannen te raken of dat al zijn. Het aantal ziekenhuizen dat de laatste jaren nazorg levert aan zorgverleners bij medische missers groeit wel. Maar Burgler ziet liever dat die begeleiding van buiten komt, niet vanuit het eigen circuit. Ze verwacht dat zorgverleners dan eerder en vrijer over hun ervaringen van een calamiteit zullen praten.

Hoewel de meeste artsen en specialisten wel in staat zijn om symptomen van een burn-out bij zichzelf of bij een collega te signaleren, rust er nog een taboe op het aankaarten van de problematiek. Velen blijven dan ook gewoon doorwerken.

Bron: de Telegraaf.