OM belooft nu snelle beoordeling of vervolgen haalbaar is.
Woordvoerder Barbara van Heerde van het Openbaar Ministerie spreekt van een moeilijke zaak. „Het hangt van veel factoren af, of vervolgen haalbaar en zinvol is. Bijvoorbeeld: werkt de arts nog ergens en is er een gevaar voor herhaling? Maar zo’n onderzoek naar de haalbaarheid is ten onrechte nog niet gedaan. Dat betreuren we.”
Volgens haar is dat door drukte bij de verantwoordelijke officier van justitie blijven liggen. „Hij heeft sindsdien voornamelijk Grootschalige Onderzoeken gedraaid – lastige moordzaken met name. Dat heeft dan prioriteit.” Drost had justitie tot vrijdag te tijd gegeven om uitsluitsel te geven.
Drost vindt het verwerpelijk dat hij anderhalf jaar niets hoorde en zou het stuitend vinden als er geen vervolging komt. Hij houdt er wel sterk rekening mee. „In een gesprek heeft de officier van justitie destijds gezegd dat men eigenlijk onvoldoende menskracht en expertise heeft voor zulke medische zaken. Als dat zo is, dan kan een arts blijkbaar met het grootst mogelijk geklungel wegkomen. Dat kan toch niet bestaan?”
In zijn visie is er ‘aantoonbaar geknoeid’. „Ik ben testresultaten tegengekomen, die de diagnose Alzheimer ondersteunen, terwijl die testen nooit zijn gedaan. En als ze zijn gedaan, dan moet de uitkomst zijn verzonnen. Iemand die geen Alzheimer heeft, kan geen positieve score hebben. Dan spreek je toch over valsheid in geschrifte?” Er lijken, zegt hij, ook verschillende dossiers van patiënten te bestaan. „In een document over een ‘Alzheimerpatiënt’, zoals dat bij de zorgverzekeraar lag, stond: een verrichte EEG was ‘niet’ geheel normaal. Maar op de versie van datzelfde document in het ziekenhuis staat het tegenovergestelde: EEG normaal. „Hoe kan dat nou? Zijn er verschillende versies om iets onder de pet te houden?”
Drost hekelt de opstelling van het MST en de inspectie. De eerste ernstige klacht dateert namelijk van 2000. Daarover is ook contact geweest tussen MST en inspectie. „Maar men heeft hem tot 2004 zijn gang laten gaan.” Drost vindt dan ook dat het MST opening van zaken moet geven, maar heeft nu sterk de indruk dat men ‘het liever onder de pet houdt’.
Het Medisch Tuchtcollege heeft zich nooit over de arts uitgesproken. Er is in 2000 wel een klacht ingediend, maar die is later ingetrokken. Naar verluidt, omdat het ziekenhuis een schaderegeling heeft getroffen. Drost maakt zich grote zorgen, dat de arts tot nu toe met zijn fouten weg is gekomen. „Want ik hoor sterke geruchten dat hij misschien elders – mogelijk in Duitsland – aan het werk is gegaan.”
Bron: TCTubantia