Jansen Steur stelde voor een gat in de schedel te boren
Dinsdag 12 november behandelde de rechtbank in Almelo op de derde zittingsdag de zaak van een patiënt bij wie Jansen Steur in 1998 ten onrechte de diagnose Alzheimer stelde. Die diagnose volgde vrij snel nadat de man zich tot een KNO-arts in het MST had gewend met klachten over zijn gehoor. De KNO-arts riep de hulp van Jansen Steur in, die vervolgens de verdere behandeling overnam. Al vrij snel stelde de voormalig neuroloog de diagnose Alzheimer. Toen de patiënt evenwel zijn twijfels over die diagnose uitte, reageerde Jansen Steur heftig. Hij sloeg met zijn hand op de tafel en riep: “Man, je hebt het, je hebt het!”

De patiënt verklaarde bij de politie dat hij Jansen Steur had gevraagd om meer zekerheid. Daarop had Jansen Steur hem gezegd, dat hij dan door een neurochirurg een gat in zijn schedel moest laten boren. Vervolgens zou er dan hersenweefsel op de aanwezigheid van Alzheimer kunnen worden onderzocht. De patiënt heeft vervolgens, met een verwijzing van Jansen Steur, ook stappen gezet om de ingreep daadwerkelijk te laten uitvoeren. De neurochirurg weigerde echter om aan het verzoek van Jansen Steur te voldoen. De aan de ingreep verbonden risico’s achtte hij veel te groot.

Preseniele dementie was verschrijving?

Ter zitting verkondigde Jansen Steur, dat zijn diagnose ‘preseniele dementie’ op een verschrijving berustte en dat hij destijds had bedoeld te noteren, dat er bij de man sprake was van een voorfase van Alzheimer. Desgevraagd verklaarde de voormalig neuroloog voor de rechtbank, dat hij de patiënt ook niet heeft verteld dat het om een vroege voorfase van Alzheimer ging. Jansen Steur legde uit dat zijn manier van doen was om dat pas later te bespreken. Met betrekking tot deze patiënt verklaarde Jansen Steur ter zitting, dat hij destijds voldoende zekerheid had over een vroege fase van Alzheimer op basis van zijn anamnese en een scan.

Ter zitting was de neuroloog Prof. dr. Ph. Scheltens aanwezig, die in de rechtszaak als deskundige optreedt. Scheltens legde ter zitting uit dat de diagnose ‘preseniele dementie’ in de neurologie niet wil zeggen dat er sprake is van een voorfase. De term ‘preseniel’ heeft enkel betrekking op de leeftijd van de patiënt en houdt in, dat een patiënt de leeftijd van 65 jaar nog niet heeft bereikt. Als de diagnose ‘preseniele dementie’ wordt gesteld, houdt dat dus in dat de betreffende patiënt de diagnose ‘dementie’ krijgt, terwijl hij de leeftijd van 65 jaar nog niet heeft bereikt, aldus Scheltens.

Prof. dr. Ph. Scheltens

Prof. dr. Ph. Scheltens

Ziek door gebruik Exelon

Ook begreep Prof. Scheltens niet waarom de betreffende patiënt van Jansen Steur het middel Exelon had voorgeschreven gekregen. Dat middel was nu juist bedoeld voor patiënten bij wie de Alzheimer zich al in een ver gevorderd stadium bevond. Als Jansen Steur van oordeel was geweest, dat er sprake was geweest van een voorfase, dan paste het voorgeschreven middel niet bij die diagnose, aldus Scheltens. De betreffende patiënt had ook bijzonder heftig gereageerd op het middel Exelon en was daarvan steeds erg ziek geworden. Zo ziek, dat hij om die reden zelfs twee keer met het nemen van het middel is gestopt. Scheltens verklaarde, dat een dergelijke heftige reactie voor Jansen Steur een indicatie had moeten zijn, dat hij het met zijn diagnose misschien wel niet bij het rechte eind had gehad.

Alleen maar verliezers

Jaren later, in 2004, bleek dat de patiënt geen Alzheimer had en dat er ook geen sprake was van een voorfase van Alzheimer. Op dat moment was het leven van de patiënt echter al wel dusdanig ontwricht, dat hij tot op de dag van vandaag zijn oude leven niet meer heeft weten te hervatten. Door de onjuiste diagnose is de patiënt, maar ook zijn echtgenote, in de WAO terecht gekomen. Vrij snel na de diagnose heeft het echtpaar besloten hun woning te verkopen. De opbrengst wilden ze besteden aan een zo optimaal mogelijke invulling van de tijd die hen samen nog restte. Ter zitting bleek dat de dochter van het stel destijds, vanwege de diagnose Alzheimer bij haar vader, heeft besloten geen kinderen te krijgen. De diagnose van Jansen Steur leverde aldus ook voor deze familie alleen maar verliezers op. Wel bood Jansen aan het slot van de zitting nog zijn excuses aan. De vraag is wat die woorden nu nog waard zijn.