Joke Prins-Meijer was maandag op de eerste dag van de strafzaak tegen Ernst Jansen Steur in Almelo al een stuk minder gespannen dan tijdens de zitting van het Medisch Tuchtcollege afgelopen vrijdag. Toen was ze een van de vijf oud-patiënten die een klacht hadden ingebracht tegen de oud-neuroloog. “Maar ik gunde hem niet dat ik ook maar een enkel spoortje van emotie zou tonen op het moment dat ik hem aankeek.”

De in een rolstoel belande Joke Prins is er niet op uit dat de arts, die diverse grenzen overschreed, achter de tralies verdwijnt. “Van mij hoeft hij geen straf, die heeft hij al wel. Voor mijn gezondheid maakt het niet uit of hij de bak indraait, daar word ik verder niet gezonder van.”

Ze komt tot nog een opmerkelijke ontboezeming. “Eigenlijk moeten we als oud-patiënten nog blij zijn. Wat mij zelf betreft: doordat gebleken is dat de diagnose van Jansen Steur niet juist was, hoef ik nu geen medicijnen meer te gebruiken en gaat mijn gezondheid vooruit.”
Ze krijgt bijval van haar broer. “Onze vader had van Jansen Steur de diagnose Parkinson gekregen, waar later bij de obductie geen sprake van bleek te zijn. Toen Joke een keer met hem bij Jansen was, kreeg ze een simpele migraineaanval en moest hij ook haar hebben. We hebben gezien waartoe zoiets kan leiden.”

‘Vreselijke draaikont’

Maandag na afloop van de eerste dag in de strafzaak heeft hij bevestigd gekregen wat hij al zegt te hebben geweten. “Hij is een vreselijke draaikont, die op het ene moment nog alles weet met zijn supergeheugen en zich op het andere moment niets meer kan herinneren.”
Die reactie komt aardig overeen met het gevoel dat letselschade-expert Yme Drost maandagmiddag had. “Jansen Steur geeft toe dat hij zich moet verantwoorden voor vermogensdelicten. Maar als het om patiënten gaat, presenteert hij zich als een heel ander iemand. Ik denk dat hij het in zijn werk vóór 1995 goed bedoeld heeft. Ik was zelf in 1986 een tevreden patiënt van hem. Hij is echter het pad kwijt geraakt. Ik denk dat Jansen zich te weinig rekenschap geeft wat verslavende medicijnen met zijn beoordelingsvermogen hebben gedaan. Het is ook erg confronterend als je hoort dat je als arts ontspoord bent.”